kepahitan disebalik senyuman ..

bismillah...

alhamdulillah... hye kawan2... herm.. hari ni keje agak best... after habis Pedoman ... korang tau kew pedoman tu ape??herm..pedoman tuh angkat sumpah dari staf2 nurse yang baru kat hospital KPJ yang mane mereka akan bagi the best services to their customers :) then.. habis je bende tuh.. kitorang merayu kat sister untuk lepas kan kitorang balik awal...suppose balik pukol 5 dapat la balik pukol 3 .. hehehe !

 next!

semalam aku terfikir fikir .. cerita ape yang aku buat create untuk share kat blog :) akhirnya ... aku dapat idea ...still cerita cabaran tentang long distance relationship.. cerita ni takde kene mengena dengan orang yg masih hidup atau yang sudah meninggalkan dunia :)

lets begin :)

takde orang inginkan hubugan yang hanya separuh jalan kan,pergaduhan dan kesedihan??.. maybe cerita aku ni pernah korang alami ..  or korang akan alami...jom.. bace ape kisah kali ni??

dahlia sebuk main FB hampir 2 jam... tibe-tibe.. ade sorang mamat yang tak pernah die kenali...chat dahlia melaui FB ..

haikal : hye awak ..kenal saye tak??.awak pergi kursus dekat kolej hari tu kan??

dahlia : hye.. aah.. macam mana awak tahu??? sorry..saye tak kenal awak.

haikal : tak lah,... hari tuh kebetulan saye ternampak awak... and tibe2 gambar awak muncul kat friend list saye... so saye tengok la... so.. boleh saye nak kenal awak dengan lebiih dekat tak??

dahlia : owh.. yke... saye ter add awak kot.. saye memang suke main add orang ni :) owh.. boleh aje...untuk berkawan ..saye tak kesah..saye memang suke berkawan .. :)

lepas beberapa jam berchatting :)

haikal : lia, boleh saye nak number telefon awak?? 

dahlia: (apahal pulah mamat ni nak number ??rungut Lia dalam hati')saye tak guna handphone , saye guna public phone :p

haikal : hahaha !pandai awak buat lawak kan :) boleh la wak... boleh la awak...saye betul2 nak kawan ngan awak ...

dahlia : erm...yela2... saya bagi sebab anggap awak sebagai kawan saye :)

( dalam hati lia tibe2 terdetik 'eh2..aku ni main bagi jew... ntah ntah die jahat kew.. ape kew... nak kene kan aku kew... erm.. takpelah.. handphone aku tu pon..dah lame tak berbunyi.. kalau die mesej mungkin ade la function jugak handphone tuh :) )

malam lepas berkenalan, si haikal kol dahlia .... bersembang bagai nak tercabut telinga.. and nak serak dah suara masing masing :)

haikal : awak,awak ada boyfriend??

dahlia : 'erm..nak cakap ade ke tak de.. ade ke takde yew ?? monolog sendiri ..' erm..ade... taapiii ...tapiii... tapiii.. die jauh... and dia sangat bz... :'(

haikal:owh... long distance realtionship la ni??then awak okay kew jauh jauh ni??

dahlia : aah :) LDR.. okay jew ... kenapa tidak??.. (dalam hati sebenarnye ragu2 ..'betulkah  okay dengan LDR ni ??dan kenapa Haikal tanye macam tuh?? adakah ini dinamakan sebagai cabaran untuk hubunganku dan Kimi??')

haikal : okay...awak...saye rase lain bile dengan awak..dan saye tak penah rasekan perasaan ni..saye sedang mencari...dan kalau boleh ..kalau saye dah dapat , saye nak terus kahwen. so.. kalau awak la orangnye awak sudi tak kawen dengan saye??

dahlia : eh! awak giler kew ?! opps! soori .. terkasar :( erm..ermm..tapi saye dah ade BF..tak mungkin saye akan terima awak :(

haikal : awak.. BF masih tidak halal untuk awak kan?takpe2..jodoh tak kemane kan?? saye akan cube menangkan hati awak :')

dahlia : erm.. erm... erm... ( baru je hari tu rase nak kawen awal...tibe2 muncul si mamat ni ?? adoii... tibe2..lia teringat pada seseorang... kimi or Hakimi ... hermmm.. kimiii... saye rindu awak sangat2 :'( dah lame Kimi tak kol Lia...bisik hati Lia )

esok hari

dahlia menemani sofea pergi ke sebuah Mall yang berhampiran..sebab Sofea nak sangat cari hadiah untuk bfnya.. dahlia nak tak nak.. ikut jugak Sofea.. :)

Sofea : Lia... kite ingat kite nak cari baju la :) apa pendapat awak??

Dahlia : erm...saye okay aje awak... tak kesah... baju pon okay jugak :) (jawab dengan suaranya yang tersekat sekat … herm… Kimi..kenapa awak asyik dalam kepala saye.. puas Lia lari dari ingat Kimi… tapi…Kimi ade ke ingat Lia kat sane ea ?? erm.. tak pelah.. malam nanti aku telefon die ..sambil keluarkan senyuman yang dibuat buat)

Sofea: eh! Asal awak senyum sorang sorang ni??? Erm.. Lia..jom cari baju kat F.O.S nak??

Dahlia : okay…jom!*walaupun sebenarnye hati berat untuk pergi.* (sofea…F.O.S tu .tempat kitorang selalu pergi time Kimi Kat Malaysia..die memang selalu ajak kesitu dulu ..bisik Lia dalam hati)

Sofea : Lia that side ! semua baju laki kan??jom kite cari kat sane?? Tibe tibe…langkah Sofea terhenti..dan memandang wajah suram Lia …’Lia..awak okay??awak macam sakit je .awak letih kew ?? ‘

Dahlia : eh2…saye okay la awak… mane ade.. mungkin saye penat sikit kot…semalam kan tidur lambat, jawab Lia dengan senyuman terpaksa …

Sementara sofea membelek2 baju.. dahlia terpandang pada satu sudut… yang menyebabkan Lia sedih + rindu + sunyi  tibe2…kaki Lia berat untuk melangkah… tapi Lia gagahkan juga untuk pergi ke sudut tersebut….

Dahlia : (Kat sini la.. tempat aku dan Kimi pilih baju…sambil menahan airmata daripada terjatuh L ..sudah sudahlah Lia… jangan ingat die lagi… die bz tu study okay… untuk masa depan kita jugak nanti...bukan die saje tak nak contact J , cube untuk memujuk hati :’) )

Selepas beberapa jam…Sofea dan Dahlia berjalan…. Mereka pon balik ke rumah masing masing.. wahh!!! Mase untuk berehatttt! :D

Dahlia : subhanallah….(erm… tak tahan menanggung rindu..lalu, Lia ambil keputusan untuk telefon 

Kimi….pantas jari halus Dahlia menekan button dail …) Assalamualaikum…

Hakimi : waalaikumussalam? Ha.. kenapa awak?

Dahlia : (kenapa die tanya ?? terguris hati… herm..tak pe2.. teruskan Lia..pujuk hati ) erm… tak boleh kol kew ??tak boleh tak pe lah..saye letak..sorry ganggu ..bye .

Hakimi : asal nak bye pulak?? Saye kol awak balik ea ??

Dahlia : eh,takyah2..

Hakimi : tak pe lah… saye kol awak balik…

Dahlia : ermmm yela…

Lepas  5 minit… telefon berdering !!! J

Hakimi : hye.. kenapa awak ??

Dahlia : (senyum senyum kau kan Lia..huhuh! ni la mase untuk lepas rindu :p) hye.. erm…tade pape L (itu jew die tanya??sedih hati, tapi tetap control suara) ,awak tengah buat ape tu??

Hakimi : tengah sembang dengan kawan …

Dahlia : erm..takpelah awak.. sembang la dulu.. nanti saye kol awak  balik yew… awak sembang la dulu…yew?

Hakimi : eh.. takpelah…cakap aje.. tak ganggu pon… cakap guna mulut,lihat guna mata , then dengar gune telinga… so awak cakap jew la …

Dahlia : (kenapa Kimi cakap nga Lia macam ni??kenapa sejak dua menjak ni nada suara die begini??dan ini bukan kali pertama  :’( rintih Lia dalam hati ) erm… tapi awak… ape yang saye nak cakap ni serious tau awak… sangat sangat serious..

Hakimi  : erm… yela..tak pe.. cakap jela. Saye dengar...

Dahlia : awak hari tuh..saye ade kenal dengan sorang budak ni…then.. kitorang pon main tukar2 number telefon..tibe2 die ajak saye kawen?? Saye dah bagi tahu yang saye dah ade bf..tapi die kate ..die akan cube jugak…kalau ade jodoh tak kemana ..

Hakimi : erm…setakat ni… ni dah kali ke 5 dah.. awak cerita bende yang same.. so saye relex je la, huhu

Dahlia : owh… then awak.. die kate… die akan cube ambil hati saye…???lepas tuhkan.…(sedang Lia bercakap…)

Hakimi : wehhh!!! Ko nak pegi mana?? Tunggu la kejap..hahah! (lantas memotong percakapan Lia)

Dahlia : ( tanpa sedar…tiba2 Lia rase pipinya merah dan basah, remuk hati Lia…kalau la Lia tahu… Kimi buat Lia macam ni… Lia takkan ingat Kimi,Lia takkan Kol Kimi and Lia takkan bagitahu Kimi hal ni :’( rintih Lia dalam hatinya ) sambil control suaranya Lia berkata ‘erm… tak pelah Kimi..  sembanglah dulu yew… nanti Lia kol lagi :’) ok?’

Hakimi : ala, cakap je la… orang dengar..

Dahlia : eh… tak pelah…. (hilang mood)

Hakimi : cakap lah... tape2 saye dengar...

Dahlia : erm...tak ape lah... naing kali Lia cerita lagi ok (sambil mutiara menitik  atas pipi Dahlia)..

Hakimi : okaylah.. bye

Dahlia : bye :’( (rajuk Lia,kenapa awak berubah?? apa salah saye :'( Lia cuba untuk faham Kimi..tapi kenapa Kimi buat Lia macam ni??Ya Allah...adakah ni dugaan untuk Lia??tapi kenapa bagi Lia harungi sorang2??Kimi tak kisah ke andai kate Haikal dapat curi hati Lia :'( )

sedang aku mencoret cerita ini... aku teringat pesanan auntyku dulu...

'long distance relationship is not easy... you have to put a lot of effort on it .. and be patience ! tapi kedua dua belah pihak la kene usaha.. tak boleh sebelah pihak saja..nanti tak balance okay?? and kalau hati sudah pudar... tanya balik hati berulang ulang kali.. nak lagi atau tak nak?? jangan nanti menyesal di kemudian hari :)'

hargai seseorang  yang sayang kita smentara dia masih ada dengan kita... jangan menyesal.. apabila dia telah pergi suatu hari nanti :) Appreciate :) 

Jodohku kuserahkan hanya padaMU Ya Alllah :)